Τι άλλαξε στην ελληνική διαιτησία επί εποχής Β. Λιόλιου...

 


Στη μετάβαση από την εποχή του Γιώργου Βασιλακόπουλου στην προεδρία της ΕΟΚ προς εκείνη του Βαγγέλη Λιόλιου, διαπιστώνει κανείς ότι οι εξαγγελίες για ανανέωση και αξιοπιστία στη διαιτησία δεν συνάδουν πάντα με την πραγματικότητα. Ενώ επί Βασιλακόπουλου το σώμα των παρατηρητών ήταν σαφώς καθορισμένο, συγκροτημένο από πρώην διαιτητές κύρους, με διαφανείς διαδικασίες ορισμού, αξιολόγησης και ενημέρωσης, σήμερα επικρατεί σύγχυση και έλλειψη λογοδοσίας.


Παρ' ότι διατηρήθηκαν οι ίδιοι θεσμοί, όπως παρατηρητές ορίζουν τα μέλη της ΚΕΔ προκειμένου να μην χαθεί το 500αρι, η λογική των μεταρρυθμίσεων μοιάζει να εξαντλείται σε αυξήσεις αμοιβών, ανεξέλεγκτες μετακινήσεις και ασαφείς διαδικασίες αξιολόγησης. Η δυνατότητα pre-game και η συμμετοχή του συμβούλου της ΕΟΚ, Ηλία Κορομηλά, στους ορισμούς, γεννά ερωτήματα για την ανεξαρτησία και τη διαφάνεια.


Ποιοι, αλήθεια, απαρτίζουν την λίστα των παρατηρητών, ποια είναι τα κριτήρια αξιολόγησης ορισμού, τι γίνεται με τις εκθέσεις παρατηρητών, υπάρχει πλήρης ενημέρωση προς τα σωματεία και στο κάτω - κάτω ποιες είναι οι διαδικασίες διαχείρισης των παρατηρητών;


Οι ίδιες φωνές που παλιότερα εναντιώνονταν στην «αυτοαξιολόγηση» των μελών της ΚΕΔ, σήμερα σιωπούν ή πρωταγωνιστούν σε αυτήν. Το αφήγημα της αξιοπιστίας καταρρέει όταν αυτός που ορίζει, αξιολογεί και πληρώνεται, παραμένει ο ίδιος. Τότε το είχε πει ο Σταύρος Δουβής και συμφώνησε ο Βαγγέλης Λιόλιος του Προμηθέα. Τώρα ο τελευταίος κάνει ακριβώς το ίδιο...


Η απορία είναι εύλογη: τελικά, τι άλλαξε πραγματικά; Ίσως μόνο οι ισορροπίες εξουσίας – όχι όμως προς όφελος της αξιοκρατίας.