Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός "αργοπεθαίνει"...

 

Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός πεθαίνει — κι αυτοί που κρατούν το φτυάρι έχουν ονόματα: η ΕΟΚ, η ΕΚΑΣΘ, το Υπουργείο Αθλητισμού, η Περιφέρεια και οι Δήμοι, σύμφωνα με τον Α.Σ. Αστέρας Κουκλουτζά...

Με πρόχειρες αποφάσεις, αδιαφορία και διοικητική ανεπάρκεια, οι αρμόδιοι θεσμοί αποψιλώνουν καθημερινά τον χώρο που κάποτε στήριζε τα όνειρα και την κοινωνική συνοχή. Το μπάσκετ, σύμβολο λαϊκής συμμετοχής και ελπίδας, έχει μετατραπεί σε ένα πεδίο μικροπολιτικής, πελατειακών σχέσεων και οικονομικής εξουθένωσης.

Για κάθε κίνηση ενός ερασιτεχνικού σωματείου απαιτούνται χρήματα: δελτία, διαιτησίες, γήπεδα, δικηγόροι, γραμματείες, ασφάλειες, διαδικασίες αναγνώρισης. Όλα μεταφράζονται σε «παράβολα». Η κρατική και θεσμική στήριξη είναι ανύπαρκτη, ενώ οι υποδομές βρίσκονται σε εγκατάλειψη. Δημοτικά γήπεδα χωρίς βασικές παροχές, αυξημένα ενοίκια για αγωνιστική χρήση και μηδενική συντήρηση. Οι κανόνες αλλάζουν κάθε χρόνο και εφαρμόζονται επιλεκτικά.

Η ΕΚΑΣΘ, αντί να προστατεύει τις ομάδες και το άθλημα, στέκεται απούσα. Ο ρόλος της περιορίζεται σε διοικητικές τυπικότητες και… στην αποστολή τριών μπαλών ετησίως ανά σωματείο, ως μνημείο ειρωνείας. Καμία φωνή, καμία στήριξη, κανένα όραμα.

Όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση, τα σωματεία θα εγκαταλείπουν το σύστημα. Ήδη πολλοί στρέφονται σε ιδιωτικές διοργανώσεις που παρέχουν τουλάχιστον συνέπεια και σεβασμό. Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός δεν ανήκει σε επιτροπές και σφραγίδες. Ανήκει σε όσους τον ζουν, τον στηρίζουν και τον υπηρετούν.