Δύο μέτρα και δύο σταθμά σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ!!! (η δικαιοσύνη στα καλύτερά της...)

 

Η λέξη «δικαιοσύνη» στο ελληνικό μπάσκετ είναι σαν time out χωρίς χρόνο: υπάρχει για να λέγεται, όχι για να εφαρμόζεται. Δύο πανομοιότυπα σκηνικά, δύο τελείως διαφορετικές αντιμετωπίσεις, ανάλογα με την έδρα και τα... χρώματα της φανέλας;

Ο Ιωάννης Παπαπέτρου τιμωρήθηκε με τεχνική ποινή στο Game 2 επειδή, λέει το φύλλο αγώνα, είχε «έντονο διάλογο» με την εξέδρα. Όχι χειρονομία, όχι προσβολή – απλώς διάλογος. Αντίθετα, στο ίδιο ματς, ο Εβάν Φουρνιέ έκανε απροκάλυπτα άσεμνη χειρονομία προς τους φίλους του Παναθηναϊκού, αποβλήθηκε, αλλά... κινδυνεύει απλώς. Όχι τιμωρείται. Κινδυνεύει.

Η κατάσταση απογειώνεται όταν κοιτάξει κανείς τα φύλλα αγώνα. Στο ΟΑΚΑ, οι κομισάριοι Νιγιάννης και Μωυσιάδης κατέγραψαν λεπτομερώς συνθήματα της εξέδρας. Στο ΣΕΦ, όμως, οι Λαζαρίδης και Κυρτάτας αγνόησαν παντελώς τα χυδαία και προσωπικά συνθήματα κατά της κόρης του Γιαννακόπουλου. Όχι γιατί δεν τα άκουσαν, αλλά γιατί δεν τα έγραψαν.

Πρόκειται για ξεκάθαρη διαιτητική και γραφειοκρατική ατιμωρησία, που επιβεβαιώνει ένα πράγμα: πως στον ελληνικό αθλητισμό δεν μετρά η πράξη, αλλά ποιος την κάνει και πού τη διαπράττει. Και κάπως έτσι, η αξιοπιστία του πρωταθλήματος διαλύεται όχι από τα λάθη των παικτών, αλλά από τις επιλεκτικές αλήθειες των διαιτητών και κομισάριων.