Tο σφύριγμα Χριστινάκη που άλλαξε και "άναψε φωτιές" στη GBL!!! (γιατί η ΚΕΔ τον εμπιστεύεται)

 

Η ΚΕΔ μπορεί να μην τον έχει εντάξει στους διεθνείς, ωστόσο δείχνει να τον εμπιστεύεται σχεδόν χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο Νώντας Χριστινάκης έχει πάρει φέτος τα περισσότερα παιχνίδια από κάθε άλλον διαιτητή στη GBL, στοιχείο που από μόνο του λέει πολλά για τον χώρο που του δίνεται. Από την 1η έως και την 11η αγωνιστική έχει βρεθεί στο παρκέ σε εννέα αγώνες, αριθμός που δύσκολα περνά απαρατήρητος.


Αναλυτικά οι ορισμοί του, αγωνιστική προς αγωνιστική, μαζί με τους υπόλοιπους δύο διαιτητές κάθε τριάδας:


1η αγωνιστική

Ηρακλής – Προμηθέας Π.: Πουρσανίδης, Τσολάκος


2η αγωνιστική

Άρης – Κολοσσός: Πιτσίλκας, Τηγάνης


3η αγωνιστική

Μαρούσι – Άρης: Πουρσανίδης, Κατραχούρας


5η αγωνιστική

Προμηθέας Π. – Καρδίτσα: Τσαρούχα, Λεβεντάκος


6η αγωνιστική

Άρης – Μύκονος: Τσαρούχα, Κάρδαρης


8η αγωνιστική

Κολοσσός – Περιστέρι: Τσαρούχα, Σπυρόπουλος


9η αγωνιστική

Ολυμπιακός – ΑΕΚ: Αγραφιώτης, Τσάνταλη


10η αγωνιστική

Πανιώνιος – Προμηθέας Π.: Τηγάνης, Κάρδαρης


11η αγωνιστική

Ολυμπιακός – Κολοσσός: Συμεωνίδης, Αθανασιάδης


Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εμπιστοσύνης έρχεται ένα περιστατικό που αξίζει ειδικής αναφοράς. Σε φάση του αγώνα, ο Χριστινάκης, ως διαιτητής ευθύνης, καταλογίζει φάουλ του Παπανικολάου στον Κολέβερο και δείχνει ξεκάθαρα εκτέλεση τριών ελευθέρων βολών, κρίνοντας ότι ο παίκτης βρισκόταν σε προσπάθεια σουτ πίσω από τα 6,75. Η κίνηση είναι σαφής και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας.



Λίγο αργότερα, όμως, η αρχική απόφαση αναιρείται. Το σφύριγμα αλλάζει και μαζί του αλλάζει και η ουσία της φάσης. Εδώ γεννώνται εύλογα ερωτήματα. Με ποια ακριβώς διαδικασία αναθεωρήθηκε η απόφαση; Υπήρξε κάποια πρόβλεψη κανονισμού που να δικαιολογεί την αλλαγή ή πρόκειται για ερμηνευτική παρέμβαση εκ των υστέρων;


Παρακολουθώντας τη φάση, πολλοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η αρχική απόφαση ήταν η σωστή. Αυτό που μένει να αιωρείται είναι αν ο Χριστινάκης επηρεάστηκε για να την αλλάξει και αν αυτή η παρέμβαση, όπως κι αν προέκυψε, ήταν τελικά σύννομη και αγωνιστικά ορθή. Ερωτήματα που, όσο μένουν αναπάντητα, βαραίνουν όχι μόνο το συγκεκριμένο σφύριγμα αλλά και τη συνολική εικόνα της διαιτησίας.