| Τα περισσότερα αμφισβητούμενα σφυρίγματα συμβαίνουν στα τελευταία δύο λεπτά, όπου η πίεση και ο ρυθμός αλλάζουν δραματικά. |
| Οι διαιτητές καλούνται να ισορροπήσουν ανάμεσα στη ροή του αγώνα και στην αυστηρή εφαρμογή των κανονισμών, γνωρίζοντας ότι κάθε απόφαση «μένει». |
| Ακόμη και με τεχνολογία και πρωτόκολλα, η ψυχολογική φόρτιση παραμένει τεράστια. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, όπως το non call του Τ. Πηλοΐδη, δείχνουν πώς ένα δευτερόλεπτο μπορεί να στιγματίσει καριέρες. |
Τα τελευταία δύο λεπτά δεν είναι απλώς το φινάλε ενός αγώνα. Είναι μια ολοκληρωμένη, αυτόνομη πραγματικότητα. Εκεί κρίνονται τίτλοι, καριέρες και, συχνά, η ίδια η εικόνα ενός διαιτητή. Σε αυτό το χρονικό πλαίσιο η πίεση εκτοξεύεται. Οι παίκτες παίζουν στα όριά τους. Οι προπονητές διεκδικούν κάθε κατοχή. Και οι διαιτητές καλούνται να κρατήσουν την ισορροπία σε συνθήκες που θυμίζουν καζάνι.
Τα δεδομένα μιλούν. Μελέτες από μεγάλες λίγκες δείχνουν ότι σχεδόν επτά στις δέκα αμφισβητούμενες αποφάσεις εμφανίζονται στο τέλος. Το παιχνίδι γίνεται πιο φυσικό, πιο σκληρό, πιο τακτικό. Το λεγόμενο “paradox of the last minute” περιγράφει ακριβώς αυτό. Ο διαιτητής πρέπει να είναι αυστηρός χωρίς να επηρεάζει τον ρυθμό. Να αφήσει την επαφή όταν είναι μέρος της φάσης. Να επέμβει όμως αδίστακτα όταν η παράβαση αλλοιώνει το αποτέλεσμα.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι λίγκες τροποποιούν τους κανόνες για αυτό το διάστημα. Το NBA δημιούργησε ειδικό πρωτόκολλο. Replay για το ποιος έβγαλε τη μπάλα εκτός. Έλεγχο για επιθετικά ή αμυντικά φάουλ. Διόρθωση χρόνου ακόμη και στο δέκατο του δευτερολέπτου. Παρόλα αυτά η ψυχολογική πίεση δεν μειώνεται. Διαιτητές με εμπειρία δεκαετιών, όπως ο Joey Crawford, παραδέχονται ότι “το στομάχι σφίγγεται” όταν απομένουν δευτερόλεπτα και ένα σφύριγμα μπορεί να γίνει μόνιμη ταμπέλα.
Όλοι θυμούνται τέτοιες στιγμές. Από τα περίφημα calls των τελικών του NBA έως κι αυτό του Τάσου Πηλοϊδη, μέχρι επαναληπτικούς στην Ευρώπη όπου ένα out of bounds άλλαξε ιστορίες ολόκληρων ομάδων. Και στη χώρα μας, η πιο χαρακτηριστική ανάμνηση είναι ένα… non call. Το άφημα φάσης από τον Τάσο Πηλοΐδη στα τελευταία δευτερόλεπτα, που συνεχίζει να συζητείται και να τον ακολουθεί μέχρι σήμερα. Μια απόφαση χωρίς σφυρίχτρα. Αλλά με τεράστιο βάρος.
Γι’ αυτό και η εκπαίδευση των διαιτητών αλλάζει. Προσομοιώσεις αγώνων. Ανάλυση βίντεο frame by frame. Ψυχολογική προετοιμασία, σχεδόν σαν αθλητές. Γιατί στα τελευταία δύο λεπτά δεν αρκεί να ξέρεις τον κανονισμό. Πρέπει να αντέχεις το βλέμμα χιλιάδων ανθρώπων και, παρ’ όλα αυτά, να διαλέγεις το σωστό. Εκεί χτίζεται ή καταρρέει το κύρος. Και εκεί, συχνά, γράφεται η αλήθεια του παιχνιδιού.
.png)
.jpg)
Αναρτήσεις
