Στην ΕΣΚΑ, τη μεγαλύτερη ένωση της χώρας, τίποτα δεν αλλάζει. Απλώς ανακυκλώνεται. Πληροφορίες λένε πως στις αρχές Σεπτεμβρίου ετοιμάζεται η μεγάλη επιστροφή: ο Γιάννης Αλεξόπουλος ξαναμπαίνει στο τιμόνι για να «τρέξει» την Ένωση. Και το σενάριο, αν δεν ήταν αληθινό, θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο για μπασκετικά καφενεία.
Ο ίδιος ο Βαγγέλης Λιόλιος είχε υποσχεθεί στον Αλεξόπουλο, προεκλογικά, φυσικά, ότι «ο Γιάννης δεν θα μείνει εκτός». Και να που η ώρα έρχεται. Συν τοις άλλοις, βοηθάει κι ένα κενό εξουσίας: ο Δημήτρης Ευαγγέλου, που ονειρεύτηκε την ΕΣΚΑ με excel, AI και ψηφιακές εφαρμογές, γρήγορα κατάλαβε ότι το μόνο που δουλεύει σίγουρα είναι το τεφτέρι. Κι επειδή οι αλγόριθμοι θέλουν ρεύμα και υποδομές κι αυτά σπανίζουν πιο πολύ από ταλέντο στα γραφεία, τα παραδίδει πίσω στον… «παλιό».
Ο Γιάννης Αλεξόπουλος επιστρέφει λοιπόν, όχι για να γράψει νέα ιστορία, αλλά για να πληρωθεί αυτή τη φορά ως έμμισθος περιφερειάρχης. Αλήθεια όμως: αν ο Λιόλιος τον θεωρούσε τόσο αναντικατάστατο, γιατί δεν τον κράτησε απευθείας πρόεδρο; Ίσως γιατί είναι πιο βολικό να έχεις τον Αλεξόπουλο να χτυπάει κάρτα, παρά να τον αφήνεις να δίνει γραμμή.
Στην ΕΣΚΑ λοιπόν, όποιος νομίζει ότι κάτι αλλάζει, απλά δεν έχει δει καλά το τεφτέρι.