Η ΟΔΚΕ, με το τελευταίο της έγγραφο προς τους Συνδέσμους Διαιτητών, επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά ποιος κάνει πραγματικά κουμάντο στη διαιτησία του ελληνικού μπάσκετ: η ΚΕΔ και μόνο η ΚΕΔ. Το περιεχόμενο του εγγράφου, αν και παρουσιάζεται ως «διευκρινιστική οδηγία», στην ουσία αποτελεί ξεκάθαρη παραδοχή ότι οι Σύνδεσμοι Διαιτητών έχουν μετατραπεί σε θεατές ενός παιχνιδιού που παίζεται ερήμην τους.
Με επίκληση στον κανονισμό της ΕΟΚ, η ΟΔΚΕ υπενθυμίζει ότι οι μοναδικοί αρμόδιοι για τον ορισμό διαιτητών είναι η ΚΕΔ/ΕΟΚ και οι τοπικές ΚΕΔ. Οποιαδήποτε συμμετοχή σε αγώνες ή τουρνουά, ακόμα και σε διεθνές επίπεδο, απαιτεί «έγκριση άνωθεν». Ουσιαστικά, οι Σύνδεσμοι και οι ίδιοι οι διαιτητές στερούνται κάθε δικαιώματος αυτενέργειας, εγκλωβισμένοι σε ένα πλαίσιο απόλυτου ελέγχου.
Η ΟΔΚΕ, αντί να υπερασπίζεται τα μέλη της και να απαιτεί θεσμικό ρόλο στη διαχείριση της διαιτησίας, επιλέγει να λειτουργεί ως «αγγελιοφόρος» της ΚΕΔ, μεταφέροντας εντολές και προειδοποιήσεις. Μάλιστα, με τη διατύπωση περί «ελάχιστων μεμονωμένων περιστατικών», ουσιαστικά αποδομεί οποιαδήποτε φωνή αμφισβήτησης, σαν να θέλει να πει πως οι διαιτητές που ζητούν ανεξαρτησία είναι απλά «εξαιρέσεις».
Αν η ΟΔΚΕ φιλοδοξεί να εκπροσωπεί πραγματικά τους διαιτητές, οφείλει να θέσει επί τάπητος το αυτονόητο: η διαιτησία δεν μπορεί να αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο μιας επιτροπής λίγων προσώπων, χωρίς λογοδοσία, χωρίς έλεγχο, χωρίς συμμετοχή των ίδιων των ανθρώπων που σηκώνουν το βάρος μέσα στα γήπεδα. Με αυτή τη στάση, η ΟΔΚΕ μοιάζει να έχει παραδώσει τα κλειδιά της διαιτησίας στην ΚΕΔ, περιοριζόμενη στο ρόλο του θεατή και οι διαιτητές παραμένουν εγκλωβισμένοι σε ένα καθεστώς απόλυτης εξάρτησης.