Πάμε να το βάλουμε κάτω, Γκρίζε. Ο Σπανούλης άνοιξε δημόσια μια κουβέντα που χρόνια «σιγοκαίει»: γιατί ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν παίρνει τα φάουλ που του αναλογούν;
Οι αιτιάσεις του έχουν βάση. Όταν μια ομάδα όπως η Ισπανία εκτελεί σχεδόν διπλάσιες βολές από την Ελλάδα (37 έναντι 19), το πρώτο πράγμα που κοιτάς δεν είναι μόνο οι τακτικές, αλλά και οι σφυρίχτρες. Και όταν ο Γιάννης –ένας παίκτης που τραβάει συνεχώς πάνω του δύο και τρεις αμυντικούς– καταλήγει με μόλις 12 βολές, οι αριθμοί δείχνουν κενό. Ειδικά όταν, όπως είπε ο Σπανούλης, δύο από τα χτυπήματα ήταν «βιβλίο αντιαθλητικού».
Τι τρέχει λοιπόν; Υπάρχουν τρεις πιθανές εξηγήσεις:
- Το “υπεράνθρωπο σύνδρομο”: Ο Γιάννης είναι τόσο δυνατός και εκρηκτικός που οι διαιτητές –συνειδητά ή ασυνείδητα– πιστεύουν ότι αντέχει περισσότερη επαφή. Αυτό οδηγεί στο άδικο «άστο, δεν είναι τίποτα».
- Η “διαιτητική ισορροπία”: Σε μεγάλα ματς, οι ρέφερι συχνά «μοιράζουν» τα σφυρίγματα για να μη φανεί ότι κρίνουν το αποτέλεσμα. Το πρόβλημα; Ο Γιάννης γίνεται ο χαμένος αυτής της ισορροπίας, γιατί αν σφυρίξεις όλα τα φάουλ πάνω του, το ματς θα καταντήσει… βολές.
- Το άτυπο “πολιτικό παιχνίδι”: Σε διοργανώσεις όπου η Ισπανία ή άλλες μεγάλες δυνάμεις έχουν «βάρος», ίσως ο σταρ της Ελλάδας να μην έχει το ίδιο διαιτητικό “status”.
Το ζήτημα, όμως, είναι πιο βαθύ. Αν οι διαιτητές αρχίσουν να θεωρούν ότι κάποιος είναι «too strong» για προστασία, τότε καταρρέει η ίδια η έννοια της ισότητας στο μπάσκετ. Ο Σπανούλης, με τα λόγια του, υπενθύμισε ότι οι κανονισμοί δεν εφαρμόζονται με κριτήριο το αν είσαι 2.11 με φτερά αετού. Εφαρμόζονται για όλους.
Η ουσία; Αν δε σφυριχτούν αυτά τα φάουλ, τότε η Εθνική παίζει με μειονέκτημα. Και ο Σπανούλης, έξυπνα, στέλνει μήνυμα στους διαιτητές για τη συνέχεια: «Σφυρίξτε ίσια, γιατί ο Γιάννης δεν είναι υπερήρωας, είναι μπασκετμπολίστας».