Κώδικας ηθικής ή κώδικας σιωπής; Η ομιλία του Β. Λιόλιου που απογοήτευσε...

Στην Καρδίτσα, στο σεμινάριο διαιτητών, ο πρόεδρος της ΕΟΚ Βαγγέλης Λιόλιος μίλησε με στόμφο για «ηθική», «δικαιοσύνη» και τον ρόλο του διαιτητή ως «δίκαιου κριτή». «Η ουσία όλων καταλήγει σε ένα σημείο: στη δικαιοσύνη. Δεν αρκεί κανείς να είναι απλώς κριτής· αυτό είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να είσαι δίκαιος κριτής», είπε χαρακτηριστικά. Και συνέχισε: «Για να το πετύχεις χρειάζεται ήθος, αυτογνωσία, αυτοκριτική. Διαιτητής δεν μπορεί να είναι οποιοσδήποτε. Δεν αρκεί η γνώση των κανονισμών ή η καλή φυσική κατάσταση. Απαραίτητο είναι το ηθικό υπόβαθρο».

Όμορφα λόγια, που όμως λειτούργησαν σαν σπίθα για συζητήσεις και αντιδράσεις. Διαιτητές που βρέθηκαν στην αίθουσα αναρωτήθηκαν με νόημα: «Για ποια ηθική μιλάμε εκ μέρους της ΕΟΚ και της ΚΕΔ;» Για την «ηθική» που συνίσταται σε τιμωρίες χωρίς αιτιολογία; Για την «ηθική» που σημαίνει να «εξαφανίζονται» διαιτητές από τις λίστες, χωρίς να ξέρουν γιατί;

Κι όταν ο ίδιος ο πρόεδρος τονίζει ότι «δεν υπάρχουν επετηρίδες ούτε παλιοί και νέοι, μόνο ικανότητα και θέληση», η πραγματικότητα δείχνει το ακριβώς αντίθετο. Σχέσεις, εξαρτήσεις και «παρέες» φαίνεται να καθορίζουν ποιοι θα προχωρήσουν και ποιοι θα μπουν στο περιθώριο. Για ποιον ηθικό κώδικα μιλάμε, λοιπόν, όταν κάποιοι επιβραβεύονται γιατί σφυρίζουν κατά το δοκούν, ενώ άλλοι που κρατούν το 50-50 «καρατομούνται»;