Το φετινό Super Cup στη Ρόδο, αντί να αποτελέσει γιορτή για το ελληνικό μπάσκετ, εξελίχθηκε σε μια διοργάνωση που άφησε πίσω της περισσότερα ερωτήματα παρά ενθουσιασμό. Οι άδειες εξέδρες στο κλειστό «Βενετόκλειο» δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες και αναδεικνύουν σοβαρά ζητήματα γύρω από τον θεσμό.
Πρώτος και βασικός λόγος είναι ασφαλώς η απουσία του Παναθηναϊκού. Η ομάδα με τη μεγαλύτερη εμπορική δυναμική και το πολυπληθέστερο κοινό, μαζί με τον Ολυμπιακό, δεν βρέθηκε στο τουρνουά, στερώντας από τη διοργάνωση φιλάθλους που υπό άλλες συνθήκες θα γέμιζαν τις εξέδρες. Όμως, η ευθύνη δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Η επιλογή να διεξάγεται το Super Cup κάθε χρόνο στο ίδιο γήπεδο έχει κουράσει. Η τοπική κοινωνία δείχνει να έχει εξαντλήσει το ενδιαφέρον της, ενώ οι φίλαθλοι από άλλες περιοχές δεν έχουν ισχυρό κίνητρο να ταξιδέψουν ξανά και ξανά στη Ρόδο για το ίδιο γεγονός.
Ένα άλλο σημείο υπό συζήτηση είναι η στάση της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας. Εν τη απουσία του Παναθηναϊκού, η ΚΕΔ δεν όρισε τους πιο έμπειρους διαιτητές της χώρας αλλά προτίμησε νεότερα ονόματα. Μπορεί να θεωρηθεί κίνηση «πειραματισμού», όμως, αλήθεια πρέπει να απουσιάζει ο Παναθηναϊκός για να μπαίνουν οι νεότεροι διαιτητές; Γιατί αλήθεια, μπαίνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι διαιτητές στους αγώνες στα ντέρμπι;