Ο μεγαλοπαράγοντας, το πούρο και τα χαρτιά στο τραπέζι...

 

Το παρασκήνιο στο ελληνικό μπάσκετ βράζει. Όσοι κινούνται γύρω από τα κέντρα αποφάσεων μιλούν για έναν μεγαλοπαράγοντα που δείχνει να έχει χάσει την αίσθηση του μέτρου. Η αυτοπεποίθηση του έχει μετατραπεί σε αλαζονεία. Προβάλλει μια εικόνα ακατάβλητου ανθρώπου, ο οποίος δηλώνει πως δεν λογαριάζει κανέναν και πως έχει τις απαραίτητες "πολιτικές πλάτες" για να κινείται όπως θέλει... 

Αυτή η κουλτούρα παντοδυναμίας τον οδηγεί σε συμπεριφορές που θυμίζουν παλιότερες σκοτεινές εποχές, όπου ο ισχυρός πίστευε πως μπορεί να διοικεί έναν ολόκληρο χώρο χωρίς αντίλογο. Χωρίς να δίνει λογαριασμό...

Η αγορά όμως ψιθυρίζει κάτι διαφορετικό. Ότι πίσω από την ασφάλεια που ο ίδιος θεωρεί δεδομένη, κρύβεται μια πραγματικότητα που δεν έχει υπολογίσει. Διότι, όπως λένε όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις, ο μεγαλοπαράγοντας έχει βρει μπροστά του έναν άνθρωπο που δεν φοβάται τις ισορροπίες, δεν λυγίζει από απειλές και δεν εντυπωσιάζεται από τίτλους και θέσεις. Έναν άνθρωπο που ξέρει τον χώρο, ξέρει τα πρόσωπα και φαίνεται πως κρατά στα χέρια του στοιχεία ικανά να ανατρέψουν έναν ολόκληρο μηχανισμό.

Αυτή η πληροφορία διαρρέει όλο και πιο συχνά. Ότι ο αντίπαλος του μεγαλοπαράγοντα παρακολουθεί ήρεμα τις εξελίξεις. Ανάβει το πούρο του χωρίς βιασύνη και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να αποκαλύψει όσα γνωρίζει. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε και πώς θα επιλέξει να κινηθεί. Αν θα φέρει στο φως όσα κατέχει ή αν θα περιμένει να ωριμάσουν οι συνθήκες.

Το μόνο βέβαιο είναι πως το μέλλον ενός αθλήματος βρίσκεται σε μια λεπτή ισορροπία. Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν αν η αλαζονεία θα καταρρεύσει μπροστά στην αλήθεια ή αν η σιωπή θα κρύψει ξανά όσα συμβαίνουν στα παρασκήνια. Λίγη υπομονή και όλα θα φανούν.