Κοιτάζοντας αυτή τη φωτογραφία, οι κριτές του Πειραιά με γύρισαν χρόνια πίσω. Στην εποχή του Κλεφτάκη, του Συμωνίδη, του Καλλέργη και όλων εκείνων των ανθρώπων που υπηρέτησαν το άθλημα από τη γραμματεία, καθαρά από αγάπη για το μπάσκετ.
Στο Παπαστράτειο, στο Καλλιμάρμαρο, στη Λεωφόρο, αλλά και σε τόσα άλλα ανοικτά και κλειστά γήπεδα της Αθήνας και του Πειραιά. Μια άλλη εποχή, τη δεκαετία του ’60, με συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες. Όχι όπως σήμερα, που θεωρητικά οι συνθήκες είναι καλύτερες και οι Σύνδεσμοι Κριτών θα έπρεπε να είναι περισσότερο οργανωμένοι.
Αφού λοιπόν μιλάμε για οργάνωση, είναι αυτή εικόνα γραμματείας σε αγώνα Α2 Γυναικών; Είναι αυτό τραπέζι γραμματείας το 2025; Το 1960 οι κριτές μπορεί να μην είχαν ενιαία εμφάνιση. Είχαν όμως μεράκι, σοβαρότητα και σεβασμό για το άθλημα που υπηρετούσαν. Γιατί βιτρίνα δεν είναι μόνο η συνεχής παρουσία στα μεγάλα σαλόνια. Βιτρίνα είναι η συνολική μας εικόνα, τόσο στα παρκέ όσο και στις αλάνες.
Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητός...
Γιώργος Γκόντζος
.png)
Αναρτήσεις
