Η Μετροπολιτάν 92 βρίσκεται εδώ και εβδομάδες στο επίκεντρο της επικαιρότητας, όχι μόνο για όσα συμβαίνουν στο παρκέ αλλά κυρίως για όσα αποκαλύπτονται εκτός γραμμών. Από τη στιγμή που ο Σέρτζε Ιμπάκα άρχισε να προπονείται με την ομάδα και λίγες ημέρες αργότερα έγινε γνωστό πως ο Τζα Μοράντ, μέσω εταιρείας συμφερόντων του, απέκτησε μετοχές του συλλόγου, το όνομα της Μετροπολιτάν επέστρεψε δυναμικά στο προσκήνιο. Κι όλα αυτά ενώ τον Οκτώβριο του 2024 ο σύλλογος είχε οδηγηθεί σε χρεοκοπία και πλέον αγωνίζεται σε χαμηλότερες κατηγορίες της Γαλλίας, με εντελώς διαφορετική οικονομική ταυτότητα.
Το νέο όμως κεφάλαιο που ανοίγει δεν αφορά το αγωνιστικό σκέλος. Ο δήμαρχος του Μπουλόν Μπιγιανκούρ, της περιοχής όπου εδρεύει η Μετροπολιτάν 92, κατηγορείται για διαφθορά και αθέμιτη άσκηση επιρροής. Οι καταγγελίες εστιάζουν στην περίοδο της μεταγραφής του Βίκτορ Γουεμπανιαμά στις «Μέλισσες», μια κίνηση που από τότε είχε προκαλέσει εύλογα ερωτήματα.
Σύμφωνα με αποκαλύψεις της L’Equipe και του Mediapart, η επιλογή του Γουεμπανιαμά να αφήσει τη Βιλερμπάν, μια ομάδα EuroLeague, για τη Μετροπολιτάν 92 τη σεζόν 2022-2023 δεν ήταν μια απλή αθλητική απόφαση. Ο ίδιος είχε δηλώσει πως πείστηκε από το πλάνο που θα χτιζόταν γύρω του. Το πλάνο πράγματι υλοποιήθηκε, όμως το κόστος του προκαλεί εντύπωση. Ο Γάλλος αστέρας αμειβόταν με περίπου 1 εκατομμύριο ευρώ ετησίως, ποσό δυσανάλογο για τις τότε οικονομικές δυνατότητες του συλλόγου.
Μέσα σε μόλις έξι μήνες το μπάτζετ της Μετροπολιτάν εκτοξεύτηκε από τα 7 στα 11 εκατομμύρια ευρώ. Η αύξηση αυτή προήλθε από τέσσερις εταιρείες, τις RedTree, IDEC, Quartus και Emerige, οι οποίες επένδυσαν στον σύλλογο στις αρχές του 2023. Λίγους μήνες αργότερα, και οι τέσσερις έλαβαν σημαντικά κτηματομεσιτικά και επενδυτικά έργα στην περιοχή του Μπουλόν Μπιγιανκούρ, χωρίς διαγωνισμό, με απευθείας αναθέσεις.
Εδώ ακριβώς γεννιέται η υποψία περί αθέμιτης άσκησης επιρροής. Το μοντέλο θυμίζει το γνώριμο σενάριο του «κρυφού ιδιοκτήτη». Έναν άνθρωπο που δεν εμφανίζεται επίσημα στη μετοχική σύνθεση μιας ανώνυμης εταιρείας μπάσκετ, αλλά μέσω πολιτικής θέσης ή διοικητικής ισχύος ανοίγει πόρτες, κατευθύνει επενδύσεις και ανταμείβει οικονομικούς συμμάχους. Έναν αόρατο παίκτη που δεν κάθεται στον πάγκο, αλλά επηρεάζει αποφάσεις εκατομμυρίων.
Η υπόθεση της Μετροπολιτάν 92 δείχνει πόσο εύθραυστα είναι τα όρια ανάμεσα στον αθλητισμό, την πολιτική και το χρήμα. Και όταν αυτά τα όρια θολώνουν, το μπάσκετ παύει να είναι απλώς παιχνίδι και μετατρέπεται σε εργαλείο ισχύος. Εκεί ακριβώς αρχίζει το πραγματικό πρόβλημα.
.png)
Αναρτήσεις
