Εξυφαίνεται σχέδιο συρρίκνωσης της ελληνικής διαιτησίας!!! (η ιστορία από "κάθε πόλη και διαιτητές" έως την κατάρρευση)

Το σχέδιο συρρίκνωσης της Ελληνικής διαιτησίας σε τρία μεγάλα αστικά κέντρα, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα με πρόσχημα την οικονομική περικοπή στις μετακινήσεις των διαιτητών, είναι σε εξέλιξη. Αυτό εξηγείται διότι τα περισσότερα σωματεία σε συνδυασμό με το μεγάλο αριθμό διαιτητών, παρατηρητών και κομισάριων βρίσκονται στις τρεις προαναφερόμενες πόλεις. Ποια είναι τα αρνητικά της συρρίκνωσης;

Χρόνο με το χρόνο θα μικραίνει ο αριθμός των διαιτητών εθνικών κατηγοριών.
Θα περιορίζεται τον ενδιαφέρον των νέων διαιτητών να ασχοληθούν με τη διαιτησία λόγω έλλειψης υπαρκτού κινήτρου διαιτητικής εξέλιξης καθώς επίσης και περιορισμένων οικονομικών απολαβών.
Με γεωμετρική πρόοδο θα παρουσιαστεί έλλειψη διαιτητών ως συνέπεια οι επαρχιακοί σύνδεσμοι να μην μπορούν να υποστηρίξουν τους αγώνες τοπικών κατηγοριών. Αυτό συνέβαινε μέχρι το τέλος της 10ετιας του 1980 και καλούνταν διαιτητές από τα τρία μεγάλα αστικά κέντρα. Βέβαια τότε τα σωματεία δεν επιβαρύνονταν τα οδοιπορικά.
Οι επαρχιακοί σύνδεσμοι διαιτητών δεν θα υφίσταται λόγω μη ικανού αριθμού μελών-διαιτητών για την σύσταση συνδέσμου. Άρα έμμεσος τρόπος κατάργησης των περισσότερων συνδέσμων διαιτητών.
Η πρακτική λογική της εντοπιότητας δεν θα έχει καμία βάση με δεδομένο την θεμελιώδη αρχή της αντικειμενικότητας, της αμεροληψίας και θα αμφισβητούνται διαρκώς στο πρόσωπο του διαιτητή.

Πρακτικοί τρόποι και εφαρμόσιμοι υπάρχουν αρκεί η Ε.Ο.Κ. να θέλει να τους αναζητήσει.

Ένας από αυτούς τους τρόπους είχε εφαρμόσει πετυχημένα η διοίκηση Βασιλακόπουλου, όπου καταργήθηκε αμέσως από τη νέα διοίκηση Λιόλιου και αφορούσε την μετακίνηση των διαιτητών με ΕΝΑ αυτοκίνητο ή σε περίπτωση πρακτικής δυσκολίας με δυο. Τα έξοδα μετακίνησης τα λάμβανε ο διαιτητής που χρησιμοποιούσε το δικό του αυτοκίνητο .

Αναφορικά, δε, με τη μετακίνηση με αεροπορικό εισιτήριο κυρίως από την Αθήνα προς Κρήτη και αντιστρόφως, με εισήγηση του Μπάμπη Μαρκακη, πρώην προέδρου της ένωσης, οι διαιτητές χρησιμοποιούσαν πλοίο και μάλιστα με μεγάλη έκπτωση. Επίσης αυτό που θα βοηθήσει στην οικονομική ανάσα των σωματείων είναι η μη αλόγιστη χρησιμοποίηση με μετακίνηση των παρατηρητών διαιτησίας και κομισαριών.

Έχει παρατηρηθεί κατά κόρον να ορίζονται σε αγώνες ακόμα και στο πρωτάθλημα του Ε.Σ.Α.Κ.Ε., από μια πόλη σε άλλη π.χ. από Αθήνα σε Θεσσαλονίκη, σε Πάτρα, σε Ρόδο, σε Γιάννενα, σε Αμαλιάδα, σε Καρδίτσα και αντιστρόφως από Γιάννενα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Κομοτηνή, Λάρισα, Βόλο .

Το ΣΧΕΔΙΟ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ έχει ονοματεπώνυμο της νέας διοίκησης Λιόλιου με προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα ώστε το επαρχιακό μπάσκετ στο σύνολο του να υφίστανται κατάρρευση. Θυμίζει δυστυχώς την εποχή από 1977 έως το 1988. Από το 1988 και μετά ο αείμνηστος Κώστας Δήμου εφάρμοσε την πολιτική αναγέννησης της επαρχιακής διαιτησίας, έχοντας ως πολιτική ατάκα "κάθε πόλη και διαιτητές". Βέβαια προεκλογικά ο κ. Λιόλιος διατυμπάνιζε ότι θα είναι αυτός ο Θεσμός που θα απογειώσει το Ελληνικό Μπάσκετ και την Ελληνική διαιτησία. Ήδη μετράει πέντε χρόνια θεσμικής διακυβέρνησης για μην το ξεχνάμε.