Οι εκλογές της ΟΔΚΕ... που διεξήχθησαν την περασμένη Κυριακή, εξελίχθηκαν σε ένα πραγματικό θρίλερ, καταδεικνύοντας τη λεπτή ισορροπία δυνάμεων στον χώρο της ελληνικής διαιτησίας.
Ο πρόεδρος της ΟΔΚΕ, Παντελής Ελευθεριάδης, και η διοίκηση της ομοσπονδίας, «κοίταξαν στα μάτια» τον Βαγγέλη Λιόλιο και την ΕΟΚ σε μια αναμέτρηση που κρίθηκε κυριολεκτικά στη λεπτομέρεια.
Το αποτέλεσμα της διαδικασίας ανέδειξε νικητή την πλευρά της ΕΟΚ, όμως η πραγματική εικόνα ήταν πολύ πιο σύνθετη. Η πρόταση μομφής κατά της διοίκησης της ΟΔΚΕ εγκρίθηκε με 14 ψήφους υπέρ και 12 κατά. Ουσιαστικά, κρίθηκε για μόλις μία ψήφο, γεγονός που αποδεικνύει πως αν η διοίκηση Ελευθεριάδη είχε συγκεντρώσει 13 ψήφους αντί για 12, η πρόταση δυσπιστίας θα είχε απορριφθεί. Παρά το γεγονός ότι το διοικητικό συμβούλιο της ΟΔΚΕ είχε αποφασίσει να παραιτηθεί τάχιστα αν το αποτέλεσμα ήταν υπέρ του με διαφορά 2-3 ψήφων, το τελικό αποτέλεσμα ανέδειξε μια σχεδόν απόλυτη ισορροπία.
Ουσιαστικά, ο Παντελής Ελευθεριάδης κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια προσωπική επίθεση, καθώς ήταν σαφές ότι ο Βαγγέλης Λιόλιος τον «έδειξε» ως υπεύθυνο μιας κόντρας που έχει τις ρίζες της βαθιά στον χώρο της διαιτησίας. Παρά την τελική επικράτηση της ΕΟΚ στη διαδικασία, ο πρόεδρος της ΟΔΚΕ μόνο ηττημένος δεν μπορεί να θεωρηθεί. Αντιθέτως, κέρδισε.
Κέρδισε την εκτίμηση και την υποστήριξη σχεδόν των μισών συνδέσμων της χώρας, σύμφωνα με το αποτέλεσμα, γεγονός που αποδεικνύει πως η πολιτική του είχε αντίκτυπο και δημιούργησε έναν ισχυρό πυρήνα υποστηρικτών. Κέρδισε, επίσης, το σεβασμό όσων εκτίμησαν το θάρρος και την αξιοπρέπεια με τα οποία διαχειρίστηκε την κατάσταση, αλλά δεν μπορούσαν να μην ακολουθήσουν τις "επιταγές" της ΕΟΚ, ενώ και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΔΚΕ αναδείχθηκε ενισχυμένο, παρά την ήττα του.
Η αλήθεια είναι ότι η πρόταση μομφής μπορεί να πέρασε, αλλά το αποτέλεσμα της διαδικασίας άφησε ξεκάθαρα μηνύματα. Οι 14 σύνδεσμοι που ψήφισαν υπέρ της πρότασης έδειξαν την επιρροή της ΕΟΚ, ωστόσο το γεγονός ότι 12 σύνδεσμοι υποστήριξαν τον Ελευθεριάδη αποδεικνύει πως δεν υπήρχε απόλυτη κυριαρχία από την πλευρά της Ομοσπονδίας. Η διχασμένη εικόνα των συνδέσμων αποτελεί μια σαφή ένδειξη ότι το τοπίο της ελληνικής διαιτησίας βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, όπου οι ισορροπίες είναι εξαιρετικά εύθραυστες.
Η οριακή διαφορά στη λήψη της απόφασης καταδεικνύει πως υπάρχει μια σημαντική μερίδα της διαιτησίας που δεν επιθυμεί την πλήρη υπαγωγή στην ΕΟΚ και στη διοίκηση Λιόλιου.
Η επόμενη μέρα βρίσκει την ελληνική διαιτησία μπροστά σε νέες προκλήσεις. Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν προσέφερε μια σαφή και αδιαμφισβήτητη εντολή, αλλά περισσότερο ένα μήνυμα ότι η διαιτησία δεν είναι διατεθειμένη να παραδοθεί χωρίς μάχη. Ο Παντελής Ελευθεριάδης μπορεί να ηττήθηκε αριθμητικά, αλλά πολιτικά και ηθικά, η μάχη που έδωσε του έδωσε κύρος και αναγνώριση. Και αυτό είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να του το αφαιρέσει. Πλέον, όλα στρέφονται στις εκλογές της ΟΔΚΕ...