Το ελληνικό μπάσκετ βρίσκεται στο μεταίχμιο. Οι συζητήσεις για κρίση αξιοπιστίας και διαιτητικά σκάνδαλα, που ακούγονταν σποραδικά, πλέον αποτελούν τον κανόνα. Το πρόβλημα δεν είναι πια μεμονωμένο αλλά συστημικό. Και η λύση, όσο κι αν κάποιοι την αποφεύγουν ή τη φοβούνται, είναι πλέον μονόδρομος: επαγγελματική διαιτησία, εδώ και τώρα.
Έχουν περάσει έξι ολόκληρα χρόνια από εκείνο το περίφημο συμβούλιο του ΕΣΑΚΕ, όπου ο Ολυμπιακός, σε μια πρωτοφανή κίνηση τότε, είχε ζητήσει να έρθουν ξένοι διαιτητές για να συνεχιστεί το πρωτάθλημα. Η πρόταση απορρίφθηκε με ψήφους 13-1.
Κι όμως, πολλά άλλαξαν από τότε. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος αποτελεί παρελθόν, η προεδρία της ΕΟΚ άλλαξε χέρια και ο Βαγγέλης Λιόλιος ανέλαβε το τιμόνι της Ομοσπονδίας με υποσχέσεις για νέο ήθος και επανεκκίνηση. Όμως το σκηνικό έγινε ακόμα χειρότερο. Πολλά περισσότερα προβλήματα, πολλές περισσότερες καταγγελίες, πάμπολλες σκιές.
Ίσως τώρα, περισσότερο από ποτέ, να ήρθε η κατάλληλη στιγμή για ειλικρινή διάλογο. Να κάτσουν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός στο ίδιο τραπέζι, όχι για να κονταροχτυπηθούν στο σκοτάδι, αλλά για να συζητήσουν σοβαρά, θεσμικά και υπεύθυνα. Μαζί τους και οι υπόλοιπες ομάδες, γιατί χωρίς συναίνεση και κοινή βούληση, δεν θα υπάρξει ποτέ πρόοδος.
Η επαγγελματική διαιτησία δεν είναι πια απλώς μια πρόταση. Είναι απαίτηση της εποχής. Σε κάθε προηγμένο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, οι διαιτητές είναι επαγγελματίες, με αξιολόγηση, διαφάνεια, εκπαίδευση και σύστημα. Στην Ελλάδα, ακόμη μιλάμε για ερασιτεχνικές δομές και παρασκηνιακές πιέσεις και απειλές από υψηλόβαθμο στέλεχος διαιτησίας. Δεν γνωρίζουμε ούτε τα αυτονόητα: τη βαθμολογία των referees στους τελικούς...
Σύμφωνα με πληροφορίες, και η κυβέρνηση προσανατολίζεται προς την ίδια κατεύθυνση, δείχνοντας αποφασισμένη να προχωρήσει σε τομές. Από την επόμενη κιόλας χρονιά, εξετάζεται η θεσμοθέτηση επαγγελματικής διαιτησίας, με διαφανείς διαδικασίες, αλλά και αυστηρότατες ποινές για φαινόμενα χουλιγκανισμού, απειλών ή στοχοποίησης διαιτητών και παραγόντων.
Η κοινωνία του μπάσκετ δεν μπορεί να μένει απαθής. Αν πραγματικά θέλουμε το άθλημα να αποκτήσει κύρος, εμπιστοσύνη και μέλλον, η επαγγελματική διαιτησία πρέπει να γίνει πυλώνας εξυγίανσης. Το ελληνικό μπάσκετ δεν έχει την πολυτέλεια για άλλη μία χαμένη ευκαιρία. Ή τώρα – ή ποτέ.
Αναρτήσεις
){kind=link}