Η Γενική Προκήρυξη Πρωταθλημάτων και Κυπέλλων της ΕΟΚ για την περίοδο 2025-2026 μοιάζει περισσότερο με επιχειρηματικό μανιφέστο για ατζέντηδες και ισχυρές ΚΑΕ, παρά με ένα σχέδιο ανάπτυξης του ελληνικού μπάσκετ. Πρόκειται για ένα πλαίσιο που όχι απλώς δεν υπηρετεί την παραγωγική διαδικασία, αλλά την υπονομεύει στα θεμέλιά της.
Η εισαγωγή αλλοδαπών παικτών στις Εθνικές Κατηγορίες (Άρθρα 8.3-8.5) αποτελεί ξεκάθαρη αλλοίωση του ελληνικού χαρακτήρα των πρωταθλημάτων. Ένας ξένος στην Α2, άλλος ένας στη Β’ και Γ’ Εθνική και στο γυναικείο και κάπως έτσι, ο πιτσιρικάς Έλληνας που ματώνει στα τοπικά χάνει θέση από φθηνό εισαγόμενο πακέτο. Ποιοι κερδίζουν; Όχι το άθλημα. Αλλά οι μάνατζερ και οι διακινητές «φτηνού ταλέντου».
Ταυτόχρονα, οι θεσμοί «Ομάδων Νέων» και «Αναπτυξιακού Χαρακτήρα» (Άρθρα 12 και 13) θεσπίζουν παράλληλα μπασκετικά σύμπαντα, όπου μεγάλες ΚΑΕ στήνουν δίκτυα επιρροής και “δανεικών”, αφήνοντας τα ανεξάρτητα σωματεία έρμαια αθέμιτου ανταγωνισμού.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, πολλές κρίσιμες λεπτομέρειες «παρκάρονται» στις Ειδικές Προκηρύξεις. Αυτό δημιουργεί μια επικίνδυνη θολούρα, επιτρέποντας αλλαγές με συνοπτικές διαδικασίες και όχι πάντα με ίσους όρους για όλους.
Τέλος, τα υπέρογκα πρόστιμα και τα κόστη εξοπλισμού αποκλείουν τους μικρούς, φτωχούς συλλόγους από τη βιώσιμη συμμετοχή. Όποιος έχει χρήμα υπάρχει, αλλιώς διαλύεται.
Η προκήρυξη αυτή δεν μεγαλώνει το ελληνικό μπάσκετ – το συρρικνώνει. Χρειάζεται άμεσα διάλογος, επανεξέταση και επιστροφή στον πυρήνα: τα ελληνικά σωματεία και τους νέους παίκτες. Αλλιώς, θα μείνουμε με «πρωταθλήματα» χωρίς μέλλον και παίκτες χωρίς πατρίδα.