Η ελληνική διαιτησία βιώνει μία από τις πιο ταραχώδεις περιόδους της, όμως η Ομοσπονδία Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Ελλάδος (ΟΔΚΕ) μοιάζει… να έχει εξαφανιστεί. Σαν να μην υπάρχει. Τελικοί με ένταση, σοβαρά λάθη, καχυποψία, καταγγελίες, τηλεοπτικά ριπλέι που εκθέτουν πρόσωπα και καταστάσεις, αλλά καμία τοποθέτηση, καμία αντίδραση, καμία ανάληψη ευθύνης από την ηγεσία της ΟΔΚΕ.
Και δεν είναι μόνο η σιωπή. Είναι ότι πρώτη φορά στην ιστορία της η διοίκηση της Ομοσπονδίας μένει απούσα από κρίσιμες εξελίξεις, χωρίς να καλύπτει ούτε θεσμικά ούτε ηθικά το σώμα των διαιτητών. Την ίδια ώρα που όλοι μιλούν, ομάδες, ΚΑΕ, παίκτες, πολιτεία, η ΟΔΚΕ δεν σαλεύει. Ούτε για να υπερασπιστεί το κύρος της διαιτησίας, ούτε για να προστατεύσει τους ανθρώπους της.
Οι Σύνδεσμοι αντιλαμβάνονται την ευθύνη τους;
Αν η ΟΔΚΕ δεν μπορεί ή δεν θέλει να λειτουργεί θεσμικά σε στιγμές κρίσης, τότε ίσως ήρθε η ώρα να επανεξετάσουμε το ρόλο και την αναγκαιότητά της. Γιατί ο θεσμός χωρίς λειτουργία, γίνεται διακοσμητικός. Και στο ελληνικό μπάσκετ, δεν υπάρχει χώρος για… σιωπηλούς θεατές.
.png)
Αναρτήσεις
