Όσοι είχαν διαβάσει με προσοχή τα πρακτικά της Γενικής Συνέλευσης της ΟΔΚΕ, δεν μπορεί σήμερα παρά να μένουν με το στόμα ανοιχτό. Ο Κώστας Μπούσιας, που στο παρελθόν ξιφουλκούσε με βαριές εκφράσεις για το κόστος, την οργάνωση και την αξιοπιστία των επιμορφωτικών σεμιναρίων, εμφανίζεται πλέον, από τη θέση του Προέδρου, έτοιμος να τα... στρογγυλέψει όλα.
Τότε, μπροστά σε μικρόφωνο και κόσμο, χαρακτήριζε τις εισηγήσεις για νέο σεμινάριο «στα όρια της βλακείας και της αθλιότητας». Έφτανε στο σημείο να μιλά για «καρναβάλια» και «γύφτικα μουτζουρώματα» που δεν χωρούν στον χώρο της διαιτητικής εκπαίδευσης. Κατέβαζε δραματικά τα κόστη, από ξενοδοχεία και γεύματα, μέχρι... λιπομετρήσεις, καταγγέλλοντας ένα υπερκοστολογημένο και πρόχειρο μοντέλο. Ο στόχος του, όπως δήλωνε τότε, ήταν «να μην την ψωνίσουμε» και να διαφυλαχθεί η σοβαρότητα της διαδικασίας.
Σήμερα, όμως, η ίδια φωνή που τότε ζητούσε αλλαγή εισηγητών και «τιμωρία για χαζές εισηγήσεις», δείχνει να έχει βάλει νερό στο κρασί της. Εκείνος που απαιτούσε «καμία ανοχή στους πρόχειρους υπολογισμούς» και καυτηρίαζε τις «τορπίλες που στήνουν εσωτερικά προβλήματα», καλείται πλέον – ως Πρόεδρος – να κάνει τον ειρηνοποιό.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι απλό: άλλαξε το σεμινάριο ή άλλαξε ο Μπούσιας;
Γιατί στην ουσία, τίποτα δεν άλλαξε. Παρά μόνο το ποιος κάθεται στην καρέκλα. Και η συνέπεια, για άλλη μια φορά, πήγε... διακοπές.
Αξίζει, πάντως, να θυμίσουμε πως η προηγούμενη διοίκηση της ΟΔΚΕ είχε επιλέξει να διοργανώνει τα σεμινάρια με τρόπο θεσμικά και λειτουργικά ορθό, ενισχύοντας την ποιότητα με νέες θεματικές ενότητες, χωρίς να υπακούσει στις "προτροπές" της ΚΕΔ και του Συμβούλου Διαιτησίας για «fast track» επιμορφώσεις. Γιατί όταν μιλάμε για διαιτητές και εκπαίδευση, οι γρήγορες λύσεις δεν είναι απλώς πρόχειρες. Είναι επικίνδυνες. Και για πρώτη φορά, φαίνεται πως τέτοια σεμινάρια δρομολογούνται στην ιστορία της ΟΔΚΕ. Δυστυχώς.
Αναρτήσεις
