Το φετινό Super Cup της Ρόδου δεν ανέδειξε μόνο τον πρώτο τίτλο της σεζόν, αλλά και μια σειρά από ζητήματα που αφορούν τη διαιτησία και προκαλούν συζητήσεις.
Πρώτο και πλέον αξιοσημείωτο γεγονός είναι η απουσία του Τζανή Αγραφιώτη. Ο Θεσσαλονικιός διαιτητής θεωρείται μαζί με τον Γιάννη Τηγάνη και τον Γιάννη Τσιμπούρη μία από τις πιο ελπιδοφόρες τριάδες της νέας γενιάς Ελλήνων ρέφερι. Παρά ταύτα, δεν βρέθηκε στα γήπεδα της Ρόδου, τη στιγμή μάλιστα που έχει ήδη πάρει «ψήφο εμπιστοσύνης» από τη FIBA, η οποία θα του δωσει παιχνίδια στο Basketball Champions League. Η απουσία του μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Δεύτερο σημείο συζήτησης, η μη παρουσία του Γιώργου Πουρσανίδη στον τελικό. Ένας διεθνής διαιτητής ταξιδεύει στη Ρόδο, σφυρίζει το πρώτο παιχνίδι και ακολούθως… μένει θεατής στον μεγάλο αγώνα. Η επιλογή αυτή γεννά ερωτήματα: αν ένας διεθνής ρέφερι δεν θεωρείται κατάλληλος για τον τελικό, τότε ποιος είναι; Και στο κάτω - κάτω, αφού δεν είχαν πρόθεση τα μέλη της ΚΕΔ να τον ορίσουν στον τελικό ας έφερναν τον Αγραφιώτη...
Τρίτο και εξίσου σημαντικό στοιχείο είναι η ιεράρχηση των διαιτητών. Ο Γιάννης Τσιμπούρης ορίστηκε πρώτος, με τον Γιάννη Τηγάνη δεύτερο. Μια απόφαση που αντανακλά σαφώς κρίση και προτεραιότητες από την πλευρά των υπευθύνων της ΕΟΚ, όμως και εμείς δεν είμαστε χαζοί...
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν την εικόνα μιας διαιτητικής κοινότητας που δείχνει να αντιμετωπίζει εσωτερικές ασυνέχειες και αντιφάσεις. Κι αν το Super Cup αποτελεί τον καθρέφτη της νέας σεζόν, τότε οι προβληματισμοί μόλις ξεκίνησαν.