Ας επιστρέψουμε λίγο στο πρόσφατο παρελθόν, στη σεζόν 2023-2024, όταν οι δικαστικές διαμάχες μεταξύ μελών του Δ.Σ. του ΣΔΚΘ βρίσκονταν στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Τότε, ο πρόεδρος της ΟΔΚΕ, Παντελής Ελευθεριάδης, είχε πάρει ξεκάθαρη θέση, στηρίζοντας ανοιχτά την πλευρά των Κασούμη, Κωνή, Φουτζήλα κι άλλων. Μάλιστα, δεν δίστασε να καταθέσει υπέρ τους στο δικαστήριο, επιλέγοντας στρατόπεδο με σαφήνεια και ρίσκο.
Η ειρωνεία, ωστόσο, δεν άργησε να φανεί. Στις πρόσφατες έκτακτες εκλογές της ΟΔΚΕ, κάποιοι από εκείνους που τότε είχαν απολαύσει τη στήριξή του, αποφάσισαν αυτή τη φορά να του γυρίσουν την πλάτη. Ψήφισαν υπέρ της μομφής, αποδεικνύοντας πως στη διαιτησία - όπως και στην πολιτική - η ευγνωμοσύνη είναι έννοια με ημερομηνία λήξης. Όπου πάει το κύμα, εκεί πάνε κι αυτοί. Και αν κάποιος τολμήσει να πει ότι στη Θεσσαλονίκη κάποιοι εκμεταλλεύονται καταστάσεις και πρόσωπα, θα χαρακτηριστεί… κακοπροαίρετος.
Το αγωνιστικό κομμάτι της συμπρωτεύουσας, πάντως, δεν πάει καλύτερα. Όπως ακούγεται στους κύκλους των διαιτητών, φερέλπιδες και εργατικοί νέοι κόπηκαν «με το έτσι θέλω», χωρίς ξεκάθαρη αιτιολόγηση. Η δικαιολογία περί “κριτηρίων” μοιάζει περισσότερο με προπέτασμα καπνού παρά με πραγματική αξιολόγηση. Ίδιο έργο, ίδιο σενάριο, απλώς με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Και ναι, τα ίδια μέτρα και σταθμά με την Αθήνα. Εδώ, φυσικά, γελάμε πικρά.
Η χρονιά μπορεί να μην έχει καλά - καλά ξεκινήσει, όμως το κλίμα προμηνύεται βαρύ. Όχι από τα σύννεφα του φθινοπώρου, αλλά από τη νοοτροπία που συνεχίζει να πνίγει κάθε προσπάθεια ανανέωσης και δικαιοσύνης. Αντί να επενδύουν σε νέους διαιτητές, με όρεξη και καθαρό βλέμμα, προτιμούν να διατηρούν ισορροπίες και εξαρτήσεις.
Κάπως έτσι, το μήνυμα που βγαίνει από τη Θεσσαλονίκη είναι απλό και κάπως απογοητευτικό: όποιος δεν ανήκει στο «σωστό κύκλο», δύσκολα βρίσκει χώρο να αναπνεύσει. Και αν συνεχιστεί αυτό το έργο, η διαιτησία στη Βόρεια Ελλάδα θα θυμίζει όλο και περισσότερο κλειστό κλαμπ, παρά θεσμό με αξιοκρατικά θεμέλια.
Αναρτήσεις
